Alfa-mannosidose is een levenslange progressieve systemische aandoening met neuromusculaire achteruitgang en verslechtering van het skelet in de loop van de decennia.1
De progressie van de ziekte heeft vaak een grote invloed op de kwaliteit van leven van de patiënt, wat zich continu, op alle leeftijden, manifesteert. Verergering van de beperkingen zijn zichtbaar in verschillende gebieden, inclusief uithouding, mobiliteit, ademhaling en neurocognitieve ontwikkeling.1,2
In de eerste tien levensjaren heeft een kind met alfa-mannosidose vaak ontstekingen, gehoorproblemen, uitgesproken gelaatstrekken en een vertraagde ontwikkeling.3

